The Bluesbones (B) - CD presentation 'Chasing Shadows' Support act Ghalia & Johnny Mastro Move2Blues (MOD) Hasselt (22-03-2018) reporter & photo credits: Freddie info artiest: The Bluesbones - Ghalia & Mama's Boys info club: Move2blues © Rootsville 2018

Net als bij hun album 'Saved By The Blues' uit 2015 trekken die van 'The Bluesbones' ook nu weer gepakt en gezakt met sigaren, suikerbonen en een ganse lading van hun nieuwe album 'Chasing Shadows' (report) richting MOD te Hasselt. Het huis van vertrouwen is 'Move2Blues' en zo zal de 'box' van deze Limburgse muziektempel op deze donderdag avond weerom vol lopen.

Alvorens Nico, Stef, Edwin, Geert en Koen hier enkele schaduwen gaan najagen is het eerst de beurt aan Ghalia Vauthier. Het is alweer een paar jaartjes geleden toen we de destijds Ghalia in 'Le Petit Tonneau' in Acosse tegen het lijf liepen. Ze vertelde ons toen over haar plannen om een eigen album te gaan uitbrengen en dit werd een jaartje later een feit. De plannen om samen met Johnny Mastro and Mama's Boys de hort op te aan kregen toen ook al vorm. Met haar 'Voodoo Casino' bracht Ghalia haar eigenhandig geschreven album (report) uit en kreeg meteen ook de aandacht van Tom Coppers om op zijn 'Rockabilly Night' aan te treden. Dat zelfde jaar was ze ook te zien wij onze Waalse vrienden van 'Devant Les Bois' en op 'Nuit du Blues de Charleroi'. Het ging plots dan veel sneller en Ghalia tekende een contract bij 'Ruf Records' waarbij haar album enigszins werd herschreven en zo ontstond 'Ghalia & Mama's Boys' en volgde 'Let The Demons Out' (report). Ghalia deed vorig jaar ook mee aan de finale van de 'Belgian Blues Challenge' (report). De 'MC' voor de avond is uiteraard Danny van Move2Blues.

Alvorens een drukke agenda af te werken met voor ons land concerten op festivals als onder meer Hageland Blues 'n Roots Night (24-03), American Deep South Night (30-03), Goezot in 't Hofke (03-06), Hookrock (30-06) en Oetslovenblues (duo)(04-08) komt Ghalia hier vanavond samen met Johnny Mastro eerst deze Bluesbones nog ondersteunen. De 'try-outs' van 'Ghalia and Mama's Boys' zijn ook in het najaar van 2017 al veelvuldig aan bod gekomen met optredens in onder meer Mechelen, Halle en Brussel, en voor diegene die ze nog steeds niet hebben gezien, het klopt als een bus. De Mama's Boys Smokehouse en Dean verzorgen hier dan maar de PR in de MOD voor het album 'Let The Demons Out'.

'Under the light of the silvery moon' is nu niet meteen van toepassing in de MOD want het wordt hier in Limburg toch eens tijd om met de tijd mee te gaan en voor aangepaste verlichting te zorgen. Met 'Hoodoo Evil Man' brengen Ghalia en Johnny de sfeer van New Orleans meteen dichter bij wat ook voor een 'good mojo' blijkt te zorgen en zo de 'unbelievers' meteen aan hun kant te krijgen. Ook met de titeltrack van het gelijknamige album 'Let The Demons Out' bereiken ze hier het gewenste effect.

Swamprock, stomende boogie, rock 'n roll of vette slide met 'Waiting' het is Ghalia en Johnny Mastro gelijk en daardoor brengen ze hier een bijdrage die een perfecte balans in huis heeft, zelfs een streepje countryblues zorgt voor het nodige animo hier in Hasselt. 'Someday Baby' is een duet dat beiden hier brengen en waarmee al wel een tipje van de sluier wordt opgelicht voor het volgende album. Afsluiten doen Ghalia en Johnny  hier met een portie smakelijke chicken nuggets op '4AM Fried Chicken' en dus wordt het uitkijken naar de start met de Mama's Boys nu zaterdag op de Hageland Blues 'n Roots Night.

Tijd voor het hoofdmenu van de avond en zo komen we uit bij 'The Bluesbones' en die hoeven we uiteraard niet meer voor te stellen. Nico & co zijn sinds lange tijd al een statement wanneer het onze Belgische blues scène betreft, dit zowel in binnen- als buitenland. Eerder dit jaar stonden ze nog samen met Monti Amundson op de affiche op Scheldeblues in Vlissingen, en met hun vorige dubbel album 'Live' (report) schopten ze het zelfs tot in de Amerikaanse charts. Hun nieuwste album werd uitgegeven bij 'Naked', het toonaangevende label voor blues in België waar ook onze rootsrockers bij 'Rootz Rumble' hun thuis hebben.

Het lijstje met aangevinkte festivals is ellenlang en deze officiële release-party is dan weer de voorbode voor een internationale 'tour' met optredens in Duitsland, Zwitserland, Nederland en ook terug in België. Op 4 mei staan ze op Moulin Blues te Ospel, op 12 mei treden 'The Bluesbones' aan op 'Devant-Les-Bois' (Mettet) en later in het jaar op 29 september staan ze op de 4de editie van het 'Limburg Roots Festival' in Sint-Lambrechts Herk. Na de lichte aardverschuivingen in 2015 werd hun muzikale landschap enigszins hertekend en zo bewijzen ze nu met deze 'Chasing Shadows' dat deze periode definitief is afgesloten en kunnen we hen samen met de talrijke fans ze hier vanavond opnieuw herontdekken.

Het album opent met 'Find My Way Out' en dat doen ze hier toepasselijk ook in de MOD. Een album waarop trouwens enkel en alleen eigenhandig geschreven originals op terug zijn te vinden. Het lijkt erop of ze deze 'Chasing Shadows' gewoonweg chronologisch gaan aflopen en dus krijgen we zo ook 'Going Down' en 'Demon Blues'. De enige echte 'Demon Woman' liep hier nog rond in de wandelgangen en misschien hadden ze er deze even moeten bijhalen ;-).

Het heeft wel wat als de krachtige stem van bluesshouter Nico ondersteund wordt door de snedige gitaarlicks aangevuld met de doordringende Hammond grooves van Edwin. Een sound waardoor deze 'Bluesbones' als een feniks lijken te herrijzen. Soms donker dan weer rockend of als een shuffle on speed zoals op 'A Better Life', ze dringen allemaal tot ons door in deze volle 'club' van de MOD waar niet enkel de fans zich hebben binnen gedrongen van over het ganse land en dit buiten de grenzen toe. Ook diverse collega's van deze 'Bluesbones' tekenen aanwezig hier in Hasselt.

Dat het niet enkel bluesrock hoeft te zijn bewijzen ze hier met het soulvolle 'Love Me Or Leave Me' van de hand van het trio De Cock, Risbourg & Paglia en met de prachtige ballad 'Sealed Souls' wordt het hier wel eventjes muisstil, een nummer met op de black & white keys een beklijvende Edwin Risbourg al dan niet in conversatie met de sixstrings van Stef Paglia. Een nummer waarop we een heerlijk stukje 'Tin Pan Alley' in terugvinden en waarop Nico zijn stembanden als een statement de zaal 'under a spell' brengt, knappe blues hoor. Zeer animerend zijn ook de 'true stories' die Nico hier op de menigte los laat en zo komen we uit bij het verhaal waarop 'Seesaw Blues' is tot stand gekomen.

'Seesaw Blues' is dan ook pure rock 'n roll te noemen, gebracht door dan weer pure bluesrockers en waarbij we ons toch enigszins moeilijk kunnen voorstellen hoe het op de schommel moet geweest zijn in een aan deze Bluesbones overgelaten stadspark ergens in het land van schweinefleisch und schnaps. Met het toepasselijke 'The End' zit ook de speelduur erop op deze 'Chasing Shadows' maar gelukkig nog niet hier in de MOD. Even terug naar het oudere werk dan en dat vinden de talrijke fans helemaal niet erg. Met 'Find Me A Woman' zijn we even de kluts kwijt of weet Nico niet dat zijn vrouwtje helemaal alleen de stand van de merchandising aan het beheren is. Na 'Broken Down Car', speciaal opgedragen aan de weerspannige tourbus van de Mama's Boys, halen de 'Bluesbones' er nog een extra 'special guest' bij in de persoon van Raffe Claes van Tensfield. Helemaal niet slecht zou ik zo zeggen want we krijgen zo een extra en hemelse blues conversatie tussen de 'Strat' van Raffe en de 'blanke lipstick' van Stef ;-). Als dit geen knap staaltje straffe blues is weet ik het niet meer! Getekend Stef en Raffe...

Aan alle mooie liedjes komt uiteraard een einde en zo ook aan deze CD voorstelling van 'The Bluesbones'. De bruid van de duivel doet hiermee zijn intrede maar helaas ook de uittrede van Nico, Stef, Edwin, Geert en Koen voor...a job well done!